Nie można całkowicie uniknąć mikroplastików i chemikaliów znajdujących się w plastiku, ponieważ można je znaleźć wszędzie, nawet w kurzu domowym. Najszerszym krokiem byłoby unikanie żywności i napojów pakowanych w folię, choć jest to prawie niemożliwe, mówi dr Sherri Mason, koordynator ds. Zrównoważonego rozwoju w Penn State Behrend i chemik, który badał obecność plastiku w wodzie z kranu, piwie, soli morskiej i wodzie butelkowanej.

Ale te małe kroki mogą pomóc uniknąć przynajmniej niepotrzebnego dodatkowego narażenia na tworzywa sztuczne i chemikalia:

Jak jeść mniej plastiku

Twoje jedzenie i woda są zanieczyszczone plastikiem. Oto dlaczego znajduje się w systemie żywnościowym i jak może wpłynąć na twoje zdrowie

Plastik jest prawie niemożliwy do uniknięcia: wydziela się z butelki z wodą, wymywa z pojemników, chowa się w kurzu domowym i znajduje się w zabawkach, elektronice, szamponie, kosmetykach i niezliczonych innych produktach. Służy do produkcji tysięcy artykułów jednorazowego użytku, od toreb spożywczych po widelce i opakowania po cukierkach. Ale wiele osób nie wie, że nie tylko używamy plastiku ale też go jemy. Kiedy jesz kęs jedzenia lub bierzesz łyk wody, prawie na pewno przyjmujesz wraz z nim małe plastikowe cząsteczki. Te wszechobecne drobne fragmenty są znane jako mikroplastik.

Z jednej strony mamy kompostowalne tworzywa sztuczne, często wykonane z kwasu polimlekowego lub PLA, który często pochodzi z kukurydzy (ale możliwe jest również wytwarzanie go z innych roślin, takich jak pszenica, jęczmień i ziemniaki). Z drugiej strony jest drewno, które pochodzi, no cóż z drzewa, a także bambus (technicznie trawa, jeśli kiedykolwiek pojawi się w noc ciekawostek).

Na początek oba są lepsze niż tradycyjne plastikowe sztućce. Dziewicze plastikowe przybory są wykonane z ropy naftowej, zwykle nie nadają się do recyklingu, a ich rozpad może potrwać do 100 lat. Więc jeśli musisz używać przyborów jednorazowych, zdecydowanie unikaj zwykłego plastiku. A jeśli musisz wybierać między PLA a drewnem? Lepiej skorzystaj z drewna.

Trzcina cukrowa należy do gatunku wysokich wieloletnich traw z rodzaju Saccharum, wykorzystywanych do produkcji cukru. Roślina ma od dwóch do sześciu metrów wysokości. Ma mocne, połączone, włókniste łodygi, które są bogate w sacharozę, prosty cukier, który gromadzi się w międzywęźlach łodyg. Pochodzi z ciepłych klimatów tropikalnych w Azji i Ameryki Południowej

Bagassa to sucha, włóknista pozostałość, która pozostaje po zmiażdżeniu trzciny cukrowej lub sorgo w celu wydobycia soku. Jest wykorzystywana jako biopaliwo do produkcji ciepła, energii i energii elektrycznej oraz do produkcji masy celulozowej i materiałów budowlanych. Wysoka zawartość wilgoci w bagassie, zwykle 40–50 procent, szkodzi jej wykorzystaniu jako paliwo.W przypadku produkcji papieru i pulpy jest zwykle przechowywany na mokro, aby pomóc w usunięciu krótkich włókien rdzeniowych, co utrudnia proces produkcji papieru, a także w celu usunięcia pozostałego cukru.

Nie jest łatwo być zielonym. Produkty sprzedawane jako ekologiczne często nie są tak przyjazne dla ziemi. Korzystanie z tych wspólnych, dokowanych skuterów powoduje większą emisję niż podróż autobusem, rowerem elektrycznym, zwykłym starym rowerem, motorowerem lub pieszo. Torby na artykuły spożywcze wielokrotnego użytku muszą być używane dziesiątki, a nawet tysiące razy, zanim będą naprawdę ekologiczną alternatywą dla cienkiego plastiku. Zastąpienie niektórych form konsumpcji innymi, nieznacznie lepszymi formami konsumpcji nie uratuje planety ale może mogłoby to skłonić konsumentów do zastanowienia się nad ich zużyciem,

Słomki papierowe nie rozwiążą kryzysu oceanicznych tworzyw sztucznych, ale to dobry pierwszy krok.

Zmiana naszych relacji z tworzywami jednorazowego użytku będzie wymagać działań ze strony sektora prywatnego, rządu i osób fizycznych. Jednocześnie nie zapominajmy o tym, jak mało popularne jeszcze są słomki ekologiczne. Plastikowe słomki i mieszadła znajdują się w pierwszej dziesiątce najlepszych artykułów znalezionych podczas corocznego międzynarodowego czyszczenia przybrzeżnego Ocean Conservancy. W ciągu jednego dnia w 2018 r. Wolontariusze z całego świata zebrali ponad 3,6 mln z plaż i dróg wodnych. Małe i lekkie, łatwo można je zostawić na plaży lub wypłukać z systemów gospodarki odpadami i do oceanu. A wystarczy jedna by zaszkodzić żółwiowi morskiemu.