PLA czyli kwas L-polimlekowy produkowany jest z dekstrozy (odmiany glukozy), otrzymywanej z surowców odnawialnych najczęściej kukurydzy. To najpopularniejszy, a zarazem jedyny wytwarzany obecnie na skalę przemysłową biopolimer. PLA jest polimerem złożonym z małych jednostek kwasu mlekowego. Kwas mlekowy jest kwasem organicznym, który odgrywa ważną rolę w naszym codziennym życiu. Ból mięśni podczas przepracowania i smak kwaśnego mleka to znane przykłady roli kwasu mlekowego. Wszystko z glukozą można przekształcić w kwas mlekowy, a ulubionym źródłem glukozy w tej branży jest kukurydza.
Proces biodegradacji i czas jego trwania jest wysoce zależny od środowiska. Krótko mówiąc, ciepło, wilgotność i drobnoustroje są trzema niezbędnymi elementami widocznej degradacji w ciągu jednego roku. Polimer ten rozkłada się najlepiej w środowiskach o wysokiej temperaturze z bogatą obecnością mikroorganizmów. Gleba może być jedna, ale aby osiągnąć wymagane ciepło (około 60 ° C, temperatura zeszklenia PLA), musisz zakopać wydruk głęboko w ziemi. Widoczne pęknięcia i oznaki rozkładu trwają około sześciu miesięcy, ale to zbyt głęboko zależy od próbki gleby. PLA ulega degradacji w temperaturze pokojowej i pod ciśnieniem znacznie dłużej. W zwykłym pokoju PLA przetrwa wiele lat. Światło słoneczne nie przyspiesza biodegradacji (poza ciepłem), a światło UV powoduje tylko, że materiał traci kolor i blednie, podobnie jak w przypadku większości tworzyw sztucznych.
To, czy ten powolny proces biodegradacji jest dobry czy zły, zależy w dużej mierze od twojej perspektywy i zastosowania, jakie masz na myśli dla swojego obiektu. Zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju materiały biodegradowalne są idealne, ponieważ ostatecznie wracają do natury. Jest to korzystne na przykład w sytuacjach, w których obiekt ma zniknąć po pewnym czasie, na przykład w operacjach kości.
Okazuje się, że PLA nie ulega łatwo biodegradacji. Ostatnio przeprowadzone badania, udowadniły, że PLA wymaga wilgoci i ciepła powyżej 60 ° C, aby rozpocząć proces samohydrolizy, zmniejszając masę cząsteczkową polimeru do kwasu mlekowego. Kwas polimlekowy nie ulega i nie ulegnie biodegradacji bez tych środowisk. Jeśli masz domowy stos kompostu i nie osiąga on odpowiedniej temperatury oraz brakuje w nim wody, PLA nie ulegnie przemianie. Ważne jest, aby zrozumieć, że PLA nie jest materiałem biodegradowalnym w żadnym środowisku, jest materiałem kompostowalnym tylko w środowiskach przemysłowych i wykazuje bardzo małą mineralizację (nie biodegradację) w większości środowisk.
Ważne jest, aby organy rządowe na całym świecie rozważające zastosowanie PLA zrozumiały, że o ile nie posiadasz kontrolowanego kompostu przemysłowego, polimer ten zrobi bardzo niewiele dla środowiska. Będzie obciążony tymi samymi problemami co zwykłe tworzywa sztuczne. Według Sudhakar Muniyasamy PLA ulega bardzo niewielkiej lub żadnej biodegradacji.
W dobrych warunkach PLA wykaże oznaki biodegradacji za 6 miesięcy. W zwykłych warunkach pokojowych PLA przetrwa setki lat. Mając na uwadze ten aspekt wybór materiałów w pełni biodegradowalnych jak np. naczynia jednorazowe z trzciny cukrowej jest rozsądniejszym wyborem.
